Po zakończeniu II wojny światowej terytorium dzisiejszej Saksonii-Anhalt zostało w 1945 roku ukształtowane przez Radziecką Administrację Wojskową z różnych obszarów w „nową Prowincję Saksonię”. Obszar ten stał się krajem związkowym wraz z uchwaleniem pierwszej krajowej konstytucji w 1947 roku. W 1952 roku z powodu nowego podziału terytorialnego wewnątrz NRD został ponownie rozwiązany i przywrócony dopiero wraz z zjednoczeniem Niemiec 3 października 1990 roku z nieznacznie zmienionym terenem. Dnia 14 października 1990 roku wybrano pierwszy nowy Landtag po „przełomie”. Dwa tygodnie później w dniu 28 października 1990 roku odbyło się posiedzenie inauguracyjne. Konstytucja kraju związkowego Saksonii-Anhalt została uchwalona 16 lipca 1992 roku i dwa dni później weszła w życie.
Ceramiczny obraz ścienny pokazuje byłą mapę kraju w granicach z 1947 roku wraz z przedstawieniem herbów miast powiatowych oraz symboli przemysłów i zawodów. Zdjęcie: Stefanie Böhme
Gospodarka zamarła
Politycznie i gospodarczo Saksonia-Anhalt nie miała dobrego startu. W ciągu czterech lat było nie mniej niż czterech premierów. Ponadto po upadku NRD i w następstwie tego rozwiązaniu licznych, wcześniej państwowych przedsiębiorstw, gospodarka prawie zamarła. Skutkiem była najwyższa stopa bezrobocia spośród wszystkich krajów związkowych i początek migracji ludności przede wszystkim do zachodnich krajów związkowych. Od 1990 roku kraj pomniejszył się o blisko 670 700 mieszkańców. Po dwóch reformach administracyjnych (1994 i 2007) kraj składa się obecnie z trzech niezależnych miast i 11 powiatów.
Pozytywny rozwój po 1990 roku
Pomimo tych przeciwności udało się doprowadzić wprawdzie do powolnego, ale ciągłego ożywienia gospodarczego kraju. W ciągu pierwszych ośmiu lat podwoił się produkt krajowy brutto, obecnie w porównaniu z innymi krajami związkowymi plasuje się na 13 miejscu. Gospodarczo Saksonia-Anhalt trzyma się swoich wcześniejszych silnych stron, mianowicie przemysłu chemicznego i budowy maszyn, jednak znalazła też nowe źródła dochodów w turystyce i energiach odnawialnych. Ulokowane w kraju szkoły wyższe i ośrodki badawcze wpływają na pozytywny całokształt.
Także kulturowo kraj ma coś do zaoferowania: starannie utrzymywane i odrestaurowane zabytki architektury („Szlak Romański“) świadczą o historycznym znaczeniu regionu. Saksonia-Anhalt jest krajem związkowym o największym zagęszczeniu obiektów światowego dziedzictwa kultury UNESCO w Niemczech (uczelnia sztuki i rzemiosła Bauhaus Dessau, miejsca pamięci Lutra w Wittenberdze i Eisleben, stare miasto w Quedlinburgu i Ogrody Dessau-Wörlitz), ponadto jest to kolebka reformacji.